Dag 13: Afscheid met een dubbel gevoel

24 september 2017 - Varanasi, India

Dag mensen! Het is alweer een tijdje geleden dat we een reisverhaal hebben gemaakt (reden: veel onderweg/ geen Internet) de laatste avond in Jaipur hebben we afgesloten met een borrel op het dakterras! Afscheid genomen van de Duitse Heidi's en van het uitstekende personeel. De volgende ochtend moesten we namelijk (alweer) reizen met Aayub met als bestemming: Agra... Wederom een lange trip, maar ook genoeg bekijks! Aayub is een man die houdt van tapijt.. Bij elke winkel die we tegenkomen stoppen we! Eenmaal binnen en Aayub is verdwenen (en wij zitten opgescheept met de verkoper)! We kunnen dus geen tapijt meer zien, en vooral die uit India niet. Ze steken er wel veel werk in. Een normaal formaat tapijt neemt 3 maanden in beslag om te maken (alles handgemaakt) Knap, maar niet geschikt voor de Hollandse handel.. Na wat tussenstops toch veilig aangekomen in Agra (reisduur: 5 uren). Het weer was één groot drama, binnen no-time viel er meer neerslag, dan bij ons gemiddeld in een maand! En aangezien ze hier geen afvoer hebben stonden de straten behoorlijk blank. Het was net een grote soep van koeienstront en huisvuil. Snel naar het hotel dus. Deze was wel redelijk! Agra is de eindbestemming van Aayub, dus we hadden besloten om deze beste man even mee uiteten te nemen! En ook hier wist Aayub verschillende adresjes. Bij het eerste restaurant zijn we naar binnengelopen, maar toen we vroegen wat één biertje moest kosten schrokken we aardig! De gastheer vroeg maar liefs 280 roepie (4 euro)... Hier waren we het niet mee eens, dus wij weer richting auto! Maar voordat we instapten stond de man des huizes naast het portier.. Hij verlaagde het drankje in één keer naar 140 roepie! Ja daag, je hebt je kans gehad meneertje. Dus op naar het volgende restaurant.. Dit was beter, de man een pot bier op tafel! Aayub zat lekker te nippen en had genoeg praatjes (valt soms niks van te begrijpen). Het eten was prima. Echter had Aayub wat moeite met het weg krijgen van zijn maal! Bleek dat het voor Indische begrippen pittig was, hij begon te zweten en te proosten (hahah) na dit avondmaal terug naar het hotel (er kon echter geen bedankje vanaf).. De volgende ochtend zijn we naar één van de zeven wereldwonderen gegaan: De Taj Mahal.. Wat een bouwwerk!! En te bedenken dat dit bouwwerk hier al 400 jaar staat! Alles is handgemaakt. De stenen die ze gebruikten komen van over de hele wereld! Wat we tegenwoordig met vliegtuig/boot/ of andere technische snufjes doen deden ze toen met de olifant en/of kameel! Een heel bijzonder verhaal dus (zie: foto's). Na het bezoek aan de Taj Mahal zijn we gedropt bij een restaurant met goede Wifi. Hier hebben we even wat kunnen eten en drinken.. Verder geen activiteiten meer op de deze dag, want we moesten savonds met de nachtrein reizen.. De trein zou vertrekken om 19:15 maar kwam uiteindelijk om 20:30 voorrijden (en wij maar klagen als de NS 5 minuten vertraging geeft)! Ga voor de gein eens naar India en je klaagt nooit weer over het Nederlandse openbaarvervoer! Ook het systeem is hier verwarrend, we wisten niet precies waar we kwamen te zitten! De trein heeft hier ongeveer 100 coupés, waar we er zeker 40 van gezien hebben voordat we uiteindelijk op onze plek waren! We hadden een coupé met 4 bedden, deze deelden we met 2 Indische gasten! Slapen ging niet echt, de één snurkt en de ander denkt nog even naar Indische hiphop te kunnen luisteren midden in de nacht! Na weinig slaap kwamen we vanmorgen dus aan in de heilige stad Varanasi (beiden wat chagrijnig). We vinden India een zeer mooi land met een bijzondere cultuur, maar het is mooi geweest zo! In het hotel hebben we toch even goed bijgeslapen en na deze middagdut waren we meer te genieten! Één van de gidsen kwam ons ophalen voor een bijzondere avond! We zijn eerst met een bootje de Ganges opgegaan en hebben gekeken naar een ceremonie (filmpjes komen nog), maar zo veel intensiteit.. Na deze ceremonie zette veel mensen (wij ook) een klein druivend bootje in het water met daarop een kaars en bloemen! Na de boottrip zijn we naar een heftige gebeurtenis gegaan! De publieke crematies. Dit valt moeilijk in woorden te beschrijven, maar ik probeer een beeld te schetsen... Als mensen komen te overlijden, dan worden ze hier (met een heel ritueel) gecremeerd! Dit gebeurt niet in een speciaal gebouw zoals in Nederland, maar op een speciale lokatie op straat (naast de heilige rivier: de Ganges).. we zagen in de verte al wat brandstapels, maar we werden nu meegenomen naar de plek zelf! Hier stond een man die ons mee nam naar de plek zelf! Sta je dan als twee nuchtere Friezen tussen de "lijken". De lichamen werden nog op geen 1 meter van ons vandaan op de brandstapel gelegd! Dus je aanschouwde het hele gebeuren.. Ik ga niet dieper in op details, maar het was zeer aangrijpend.. Eenmaal terug op straat konden we geld doneren voor de overledenen! Van dit geld kopen ze dan hout voor op de brandstapel! Dit leek een beetje commerciël (klinkt raar), want ze willen echt al je geld hebben wat je op dat moment bij je hebt (goed voor je karma).. Natuurlijk hebben we een donatie gedaan, maar wel wat goed voelde!! Morgen onze laatste hele dag in India en dan zit het erop! Prima zo, veel gezien en meegemaakt, maar toe aan een nieuw hoofdstuk van onze reis: Nepal! Morgen vroeg gaat de wekker weer heel vroeg (04:00 AM).. we gaan dan weer met de boot de Ganges op voor de ochtendceremonie! Veel liefs en gezondheid uit India (varanasi)

Foto’s