Dag 25: Ho chi minh city

Hallo iedereen! Op dit moment zitten we in de bruisende stad: Ho Chi Minh. Na een goede vlucht wederom opzoek naar een hotel. Nou ja een hostel dit keer! Dit hebben we nog niet eerder gedaan deze reis, dus we waren zeer benieuwd. Je slaapt dan met meerdere mensen op één kamer. Naast het slapen deel je ook de badkamer etc. We leveren dus wat privacy in, maar gaan er vanuit nieuwe mensen te ontmoeten! Na een korte rit met de taxi kwamen we rond 3 uur s'nachts aan bij de hostel! Deuren dicht en er brandde geen licht. Na een aantal keer kloppen deed een slaperige medewerker open. Na wat overleg kwamen we erachter dat we de volgende dag pas hadden ingecheckt, dus er waren op dat moment geen bedden vrij! Moesten we voor die paar uur nog even opzoek naar een ander hotel! Door de vermoeidheid hadden we hier weinig trek in. We zijn met onze backpackers richting een park gelopen en hebben daar als echte zwervers op een bankje gelegen! Slapen wou niet echt, dus na een uur zijn we maar weer rond gaan lopen! Uiteindelijk zijn we op een terrasje gaan zitten vlakbij ons hostel! Rond de klok van 6 zijn we weer teruggegaan naar het hostel! We mochten er dit keer wel in, maar moesten maar ergens in de hal gaan liggen! Niks voor mij, Maik had er minder moeite mee! Na lang wachten mochten we dan toch eindelijk onze kamer in! Hier hebben we even een powernap gedaan.. Na een korte dut hebben we ons even opgefrist om Ho Chi Minh te ontdekken.. We ontmoette gelijk een andere Nederlandse jongen (Lars). Dus die sloot zich bij ons aan! We hebben eerst het hoogste gebouw van de stad bezocht, met een werkelijk waar adembenemend uitzicht (zie foto's). Na dit bezoek zijn we over een hele groot markt gelopen (denk aan een Turkse bazaar) erg druk en warm. En als je weinig hebt geslapen is dat niet de meest ideale plek om te zijn. Naast weinig slaap hadden we ook weinig gegeten.. Dus hebben we even een hapje gegeten en wat gedronken. Bij terugkomst namen we afscheid van Lars. Hij was hier voor één nacht en vervolgd zijn reis ergens anders in Vietnam . Vandaag (zaterdag) komt hij terug en sluit hij (samen met een vriend) weer aan bij ons gezelschap. S avonds zijn we met 2 duitsers die bij ons op de kamer liggen de stad ingegaan voor een borrel! De stad is (net als alle voorgaande steden) druk, maar veel westers.. Hier zijn meerdere straten waar je prima kunt stappen..
In een hostel verandert de samenstelling van je kamer al snel en zo lagen er donderdagochtend opeens 3 nieuwe gezichten bij ons op de kamer. Waaronder een jonge dame uit Duitsland (Laura). Na een kort praatje over onze plannen van de dag, vroeg ze of ze met ons mee kon! Natuurlijk, altijd leuk om nieuwe mensen te leren kennen! Dus wederom was ons duo uitgebreid naar een trio.. We zijn eerst opzoek gegaan naar motoren, want daarmee willen we onze reis voortzetten.. Bij één van de shops zijn we met de eigenaar meegereden naar een soort van opslag! Hier stonden behoorlijk wat motoren, dus keus zat. Even de prijzen opvragen en we besloten om de volgende dag terug te komen om de koop af te ronden! O ja, we mochten nog even proefrijden. In het vorig verhaal had ik al beschreven dat maik een waardig coureur is, maar voor mij was het de eerste keer op een motor! Het testritje ging aardig goed, dus we waren beiden overtuigd van de aankoop! S middags zijn we met zijn 3en naar het Warmuseum gegaan. Hier wordt met name verteld over de Vietnamese kant van de oorlog! Heftige verhalen en zeer heftige beeldmaterialen. Hier hebben we ook foto's van die je kunt vinden in onze fotogalerij. Na dit bezoek even wat gegeten en daarna zijn we naar een paleis gelopen. Dit stelde niet zoveel voor, dus dit was een kort bezoek... Eenmaal terug in het hostel ontmoette we een Zweedse jongen (Per). Samen met Per hebben we een paar potjes gekaart (erg gezellig). Later sloot Laura zich weer bij ons aan. Met zijn 4en zijn we op stap gegaan. We hebben meerdere discotheken bezocht en de drankjes smaakten goed (iets te goed).. Het was de volgende ochtend raar wakker worden, want er stond (rond half 8) een vrouw bij ons op de kamer en ze zei dat we en snel af moesten. Hadden we de vorige dag een trip geboekt en niet meer aan gedacht 😩😂 dus met een duffe kop een bus in om richting de tunnels te gaan! De tunnels bleken iets anders dan verwacht evenals de rit er naartoe (en terug). Wij dachten rond 1 uur terug te zijn, maar dit werd 4 uur. De tunnels waren een soort dorp waar de vietcong zich verschool. In dit dorp leefden 16.000 mensen ten tijde van de oorlog. Geen toilet en geen douche. Ook water was lastig te krijgen, laat staan eten. De gids vertelde hoe inventief zij moesten zijn om de amerikanen te ontwijken en bestrijden. We zagen vallen en hoorden hun tactieken (zoals iemand verwonden zodat er hulp kwam en dan meerdere in 1x te doden). Erg heftig dus. De tunnel die wij in mochten was 100 meter. Maar elke 20 meter konden we er uit. Ik met mijn lange benen was niet gebouwd voor deze krappe bedoening. Na 3 meter was het mij al genoeg, maar bij 40 meter ben ik er uit gegaan. Wilco ging lekkerder en maakte de 100 meter vol! Na de lange busrit terug zijn we direct op bed gegaan. We zijn nu aan het wachten op de taxi om met onze zweedse vriend naar de spa te gaan. En vanavond staat er een groot feest op stapel. Onder andere 5 nederlanders, 4 engelsen, een zuid-koreaan, een zweed en ons duitse vriendinnetje zullen zich bij ons aansluiten. Dit belooft weer wat te worden. Blijf reislogger in de gaten houden!!