Dag 7: Het treinverhaal

18 september 2017 - Mumbai (Bombay), India

Gisteren er voor gekozen om geen verslag te maken! De reden: slecht weer, dus weinig mee mogen maken. We hadden al de plannen gemaakt om de trein richting Mumbai te pakken, maar daar moesten we nog een tijdje op wachten... we moesten het hotel in Panaji om 12 uur verlaten, maar na wat overleg hebben we dit weten te verlengen tot 6 uur s avonds. Panaji was toch niet helemaal onze smaak, dit waarschijnlijk ook door het weer (veel regen, heel veel).. Rond 6 uur toch maar weer de backpack op de rug. Je zou denken dat hij lichter wordt, maar dit valt nog wat tegen! Gelukkig vonden we al snel een Tuk-tuk.. De beste man wou ons wel even naar het busstation brengen.. Toen we eenmaal met hem aan het praten waren (en het klinkte wel aardig) hebben we besloten om de gehele rit per Tuk-tuk af te leggen... De afstand naar het treinstation was ongeveer 14 km, de chauffeur vertelde ons allerlei verhalen over het land India, waar we zeker wat aan hadden. Na zo'n uur achterin het gammele bakkie te hebben gezeten eindelijk aangekomen op het station: Thivim. Snel naar het ticketservicepoint om een kaartje te kopen. Waren we niet 5 min te laat😥 laatste trein dus al vertrokken. Sta je dan met je bagage langs het spoor.. Ja wat moet je dan? Sowieso niet tussen de de honden en mensen liggen die het even moeilijk hebben vanwege werkloosheid. Gelukkig stond de chauffeur van de Tuk-tuk nog op de parkeerplaats. Hij wou ons nog wel even helpen (top vent). 200 meter verder was namelijk een guesthouse waar we wel een nachtje mochten bivakkeren.. Wij met de eigenaresse mee naar boven (om de kamer te checken😉).. nou, nou dat viel even tegen, maar ja beter iets dan niets. Snel op bed (houten plank met een laken) om de volgende ochtend alsnog op de trein te stappen. Deze zou rond half 10 vertrekken, dus wij met frisse moed richting station lopen! Het was al behoorlijk druk, dus hij zou nu wel rijden.. Blijkbaar is hier op het station nog nooit een blanke geweest, want alle gezichten waren op ons gericht. Dan loop je toch mrt een vreemd gevoel daar rond. Na zo'n 10 min wachten kwamen er 2 Indische mannen naar ons toe. Of ze met ons op de foto mochten! Geen probleem, wij meteen onze beste pose aannemen, want het is toch wel raar als dit gebeurt. Het spreekwoord "als er één schaap over de dam is volgt de rest" bleek hier tot zijn recht te komen.. Na deze foto stonden er ineens een stuk of 20 man met telefoon om ons heen. En telkens kwam er een ander tussen ons in te staan. We waren een ware attractie dus.. Maik zag hier wel handel in en begon te roepen "10 roepie per foto". Helaas werkten ze hier niet aan mee (was natuurlijk ook gekheid).. Rond 10 uur kwam dan eindelijk de stoomlocomotief voorrijden en konden we aan onze (lange reis beginnen)
Afstand: 603 km
Van Thivim naar Mumbai
Vertrek:10:00 AM
Aankomst: 10:30 PM
Kosten: 400 roepie (€5,50)
In de trein al snel een plek weten te bemachtigen, maar dit bleken gereserveerde plekken te zijn. Wij moesten naar de eenvoudigere klasse. Veel coupes verder toch een redelijk plekje gevonden. Hier leerden we al snel wat Indische jongens van onze leeftijd kennen. Met zijn 6 en wat gepraat en gelachen.. De jongens waren niet alleen, want pa en ma zaten 1 rij achter ons.. moeders de tas open en daar kwam werkelijk waar een hele Chinese tafel uit, waar wij ook van mochten genieten! Nou moeder je hebt lekker gekookt hoor👍🏻 tot dan was de reis nog erg leuk en relaxed, maar hoe dichter we bij Mumbai kwamen des te voller de trein. En dan kijk je echt je ogen uit.. Wij zaten op een plek voor max 6 personen, nou op een gegeven moment zaten er wel 12 man op dat stukje trein.. 3 kinderen, 1 moeder en 2 oma's (ja met stip) en wij met zijn 6 en. Nou dan is het echt geen pretje meer.. Ook de beentje gingen aardig pijn doen, dus er maar even voor gekozen om te gaan staan. Als je staat zie je nog meer (ja, ja logica). Even een kleine opsomming wat in India normaal is: heb je het eten op, wat doe je dan met je afval? Ohh gewoon naar buiten flikkeren! Staat de trein even stil bij een stationnetje en je wilt je benen strekken? Ach laten we lekker op het spoor gaan staan! Wat doe ik met mijn kinderen als ik even geen zin in ze heb? Nou ja, ik druk hem wel even tijdelijk bij een Hollander op schoot! Ik heb last van mij keel, wat nu? Even lekker hoesten en proesten en een flinke Roggel ophalen om hem vervolgens uit het raam te spugen! Ja je maakt de gekste dingen mee.. Na zo'n 10 uur rijden waren we er dus goed klaar mee! Nog even op de foto met wat gasten en de trein begon langzaam leeg te raken. Wij hadden de laatste halte. En na 12 uur rijden konden we eindelijk uitstappen op centraal station Mumbai.. Op zoek naar een taxi en dan richting weer een nieuw hotel! Het blijkt dat we daar nog wat beter op moeten oefenen, want ons hotel staat midden in de getto! Snel ingecheckt om snel nog even de streek te verkennen! Omdat we zo laat waren lagen de meeste mensen al op bed, nou ja op straat of op hun marktkraam met een lekker zacht kussentje! De geiten blijken hier echte nachtdieren te zijn, want die nemen de straat over! De één vreet al het verkoopwaar op van de groenteboer en de ander zit doodleuk op een scooter (ongelovelijk)! Na even gelopen te hebben uitgekomen bij een barretje waar we wel even wat konden drinken! Ook hier werden we als filmhelden onthaalt, we kregen een privéplekje en iedereen maakte weer wat foto's van de blanke Stellingwervers! Opeens begonnen er wat vrouwen heen en weer te lopen, we kregen sterk het vermoeden dat het een soort van bordeel moest zijn! Dus biertje op en terug naar het hotel (waar ik nu het verslag live type) De plek waar we nu zitten is niet echt ons ding, dus we hebben meteen een vliegticket geboekt richting Delhi. Morgen vertrekken we om 12 uur! Hopen op een betere dag, maar dit was natuurlijk weer een heerlijk avontuur!

Foto’s

2 Reacties

  1. Je zoon:
    18 september 2017
    De roepies vliegen eruit en straks in Nederland een inburgerings cursus volgen denk ik. Mooi verhaal weer.👍🏻
  2. Jonno:
    19 september 2017
    Goed bezig mannen. Mooie verhalen! Geniet van de populariteit want hier in het hoge Noorden zullen weinig mensen hun camera lens aan jullie toevertrouwen;)